Zondagmorgen, koffie tuin en laptop. En stoeien met Wordpress om uiteindelijk deze site tot een…
Zie de laatste tijd weer veel nieuws en (semi) onderzoeken die duiden op het falen van het bestaande (lees: oude) systeem (Het Systeem!). Zo krijgen straks immigranten een boete als ze de Nederlandse taal niet spreken en voelen Nederlandse scholieren zich niet uitgedaagd, althans in vergelijking met hun buitenlandse mede-scholieren. Beloning en feedback blijft vaak uit bij opdrachten, en bij proefwerken beginnen we bij een tien (je moet het allemaal weten) en voor elke fout gaar er iets vanaf (dat weet je dus niet).
Over de zorg daalt bezuiniging over bezuiniging onder het mom van hervormingen. Dat zijn natuurlijk helemaal geen hervormingen, dat is het zoeken naar technieken om nog meer sap uit de inmiddels uitgeknepen citrusvrucht te krijgen. En dat terwijl de hefboom (zorgverzekering) van de citruspers (overheid) forse winsten maakt. Het beboeten door accijns te verhogen werkt inmiddels negatief richting schatkist, en dat terwijl in al die vorige decennia deze truc zo goed bleek te werken. Bezuinigingen van het Rijk bestaan er kennelijk uit om de inkomstenkant te verhogen of taken richting lagere overheden over te dragen. En gemeenten proberen burgers actief te krijgen omdat er voor een aantal gemeentetaken geen geld meer is.
Inmiddels zijn we zover doorgedraaid dat kinderen slapeloze nachten hebben omdat ze de cito toets moeten maken. Ouders gaan zelfs zover om kun kroost bijles te laten geven in de race naar een zo hoog mogelijke score. Slechte toets? Dan geen VWO of HAVO maar de hel van het VMBO als straf. Je zult maar een ambacht moeten gaan leren. En dat terwijl het leren van een vak zo ontzettend waardevol is. Voor de vakman/vrouw in spĆ© en zeker voor onze samenleving. Ken Robinson heeft er een heerlijke TED presentatie over gegeven, hoe we het behalen van een universitaire graad als hoogst haalbare goed hebben bestempeld. Alles dat door die zeef valt is denkend vanuit dat systeem ‘minder bedeeld’. En hoe dat systeem om dat te kunnen bereiken alle creativiteit uit onze kinderen perst (is ie weer, die pers).
Onlangs las ik dat het geven van complimentjes aan collega’s zo goed is voor de motivering en het verhogen van het arbeidsgeluk (satisfactie in HRM kringen). Dat was nieuws, zo bleek.
Bankemployees worden nog steeds beloond voor de verkoopcijfers, ook al betekent dit het failliet van de klant. Aan mensen van 85 jaar en ouder wordt nog gemakkelijk een (vaak te grote) auto verkocht. Staat wel zo lekker op de omzetcijfers, maar of de klant goed geholpen is? Klanttevredenheid is moeilijker meetbaar dan verkoopcijfers, en dus worden we beloond voor die cijfers. Oke, vanuit de optiek van geld verdienen, nodig om de tent draaiende te houden, snap ik dat. Ik geloof echter ook in de olievlekwerking van een keer, oprecht en vanuit het perspectief van de klant, nee verkopen of verwijzen naar een beter alternatief…bij de concurrent. Dat verdient zich op een andere manier een keer terug.
Terug naar de wet die er aan staat te komen om de bijstand te korten op mensen die de Nederlandse taal niet machtig zijn. C’est le ton qui fait la musique. Geef de mensen die zich hier willen vestigen een vooruitzicht op een uitkering als ze de taal machtig zijn en geef ze een definitief vestigingsperspectief als ze ook nog eens werk hebben. Het is hetzelfde, klinkt alleen anders en het werkt in mijn optiek beter. Draai de boel eens om en bekijk het van de positieve kant, motiveer mensen vanuit een wenkend perspectief en waardeer de mensen zijn om wie ze zijn en waartoe ze in staat zijn.
Volgende blog: meer over het zoet